Kendi Elimizle Kendimizi Ateşe Atmayalım
1.10.2015

Çok kritik bir süreçten geçiyoruz.  Kasımda seçimler var. Büyük bir sınav verilecek. Bir tarafta kabadayılar, diğer tarafta bizde Müslüman’ız diyen münafık karakterliler, diğer tarafta teröristle sarmaş dolaş karışıklık içindeki  iki  yüzlü vatan hainleri. Bir tarafta mahallelere kadar örgütlenen ve paralel devlet hayalleri kursaklarında kalan, hayra dua eder gibi şerre dua eden gafil ve cahiller.

Biz hangi taraftayız, safımıza bakmalıyız.

Etrafımıza bakmalıyız. Komşumuz Suriyeli kardeşlerimizin düştükleri durumları kendimize yorumlamalıyız. Yahudilerin, İsrail ve Amerikanın, okyanus medyasının, zürriyetsiz hürriyeti temsil eden basının, iki yüzlü kâfir Avrupanın memnun olacağı şekilde mi bir oy kullanacağız, yoksa onların asla hoşnut olmayacağı bir iş mi yapacağız.

Allah bize akıl fikir vermiş ise, o aklı kullanma ehliyetimiz hala sağlam ise, partizan ve faşizan değil isek, kendimiz için, halkımız için, ülkemiz ve tüm dünyadaki ezilenler için hayır ve iyilik, güven ve garanti bekliyorsak oy vaktinde bu oyu nasıl, ne şekilde, kime, ne amaç ve gelecekler uğruna kullanacağımızı iyi hesaplamalıyız.

Beş aydır yaşanan huzursuzluk, anarşi, belirsizlik, istikrarsızlık da, şayet payımız olmuş ise, düzeltme şansımız bir daha verilmiş oldu.

Kuranı Kerim bize, kendi elinizle kendinizi tehlikeye atmayın buyuruyor.

            Bilerek veya bilinçsizce, kendinize veya yakınlarınıza  zarar vermeyin, riske atmayın, Allah’ın  size verdiği bu beden emanetini koruyun buyuruyor.

            Bakara 195: “Allah yolunda (cihat ve diğer hayırlar uğruna) mallarınızı harcayın ve kendi elinizle kendinizi (bilerek) tehlikeye atmayın.”

Şûra 30:”Başınıza gelen her musibet kendi ellerinizin kazandığı yüzündendir. Allah ise, günahların birçoğunu bağışlıyor.”

Nail 61: ”Eğer Allah zulümleri  (günahları, sapıklıkları, küfürleri) yüzünden insanları (hemen) hesaba çekiverseydi, yeryüzünde kımıldayan bir tek canlı bırakmazdı. Fakat Allah, onları takdir edilen bir mühlete kadar geciktirir.”

Mâide 2:”İyilik etmek ve fenalıktan sakınmak hususunda birbirinizle yardımlaşın, günah işlemek ve haddi aşmak üzerinde yardımlaşmayın...”

Nisâ 144: ”Ey iman edenler! Müminleri bırakıp da Kafirleri (dostlar) veli edinmeyin. (Başınıza geçirmeyin) Azabınızı gerektiren açık bir hüccet Allah’a vermek ister misiniz...”

Mâide 55: ”Sizin dostunuz ancak Allah, O’nun Peygamberi, namazı kılan, zekatı veren ve Allah’ın (tüm) emirlerine boyun eğen Müminlerdir”.

Tevbe 17:”...Onların, hayır diye, bütün yaptıkları (işler) boşa gitmiştir ve onlar ebedi olarak ateşte kalıcıdırlar”.

Zilzâl 7- 8: ”Zira kim zerre miktarı bir hayır işlerse  mükafatını görecek, kim de, zerre miktarı bir kötülük yaparsa, onun  da cezasını görecektir”.

Maide 82: ”Ant olsun ki, Yahudilerle müşrikleri, müminlere düşmanlık bakımından, insanların en şiddetlisi bulursun. Sevgi bakımından müminlere en yakınını da “biz Hıristiyanız” diyenleri bulacaksın. Bunun sebebi şu: Çünkü onların içinde bilgin keşişler ve dünyayı terkeden rahipler vardır. Hakikaten onlar, Hak’kı kabul hususunda büyüklenmez ve kibretmezler”.

Enfâl 25:”...bir de öyle bir musibetten korkun ki; o, yalnız içinizde zulmedenlere isabet etmez. (Bu bela başkalarına da geçer, umumi olur) Bilin ki; Allah’ın  azabı çok şiddetlidir”.

Enfâl 73: ”Kâfirler de birbirlerinin yardımcılarıdır. Eğer siz emredildiğiniz gibi yardımlaşmazsanız, yeryüzünde bir fitne (İslam zafiyeti) ve büyük bir fesad (Küfür hakimiyeti) olur.”

Bu kadar söz ve bunca ilahi ikazdan sonra karar sizin. Anlayana sivri sinek saz, anlamayana, ayet de, hadiste, musibette az.